دعای لحظه تحویل سال یا مُقلّبَ القلوبِ و الأبصار Oh reformer of hearts and minds ای دگرگون کننده ی قلب ها و چشم ها یا مُدبِّرَ اللیلِ و النَّهار Director of day and night ای گرداننده و تنظیم کننده ی روزها و شبها یا مُحوِّلَ الحَولِ و الأحوال and transformer of conditions ای تغییر دهنده ی حال انسان و طبیعت حوِّل حالَنا إلى أحسنِ الحال Change ours to the best in accordance with your will حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما

بوی جان می آید اینک از نفس های بهار دستهای پر گل اند این شاخه ها ، بهر نثار با پیام دلکش ” نوروزتان پیروز باد ” با سرود تازه ” هر روزتان نوروز باد ” شهر سرشار است از لبخند ، از گل ، از امید تا جهان باقی است این آئین جهان افروز باد . .

سوگند به روز، وقتیکه نور میگیرد و به شب، وقتیکه آرام میگیرد، که من نه تو را رها کرده‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام. افسوس که هرکس را بسوی تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم، او را بسخره گرفتی! و هیچ پیامی از پیامهایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی. و باخشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام. و مرا بمبارزه طلبیدی وچنان متوهم شدی که گمان کردی خودت بر همه چیز توانایی! و این درحالی بود که حتی مگسی را هم نمیتوانستی و نمیتوانی

روزی روزگاری زنی در کلبه ای کوچک زندگی می کرد. این زن همیشه با خداوند صحبت می کرد وبا او به راز ونیاز می پرداخت. روزی خداوند پس از سالها با زن صحبت کرد و به زن قول داد که آن روز به دیدار اوبیاید.زن از شادمانی فریاد کشید، کلبه اش را آماده کرد و خود را آراست ودرانتظار آمدن خدا نشست ! چند ساعت بعد در کلبه اوبه صدا در آمد! زن با شادمانی به استقبال رفتا مابه جز گدایی مفلوک که با لباس های مندرس و پاره اش پشت در ایستاده بود،کسی آنجا نبود! زن نگاهی غضب آلود به مرد

به نام خداوند خورشید وماه که دل را به نامش خرد داد راه به نام آن که درجان وروان است توانایی ده هرناتوان است به نام آن که جان رافکرت آموخت چراغ دل به نورجان برافروخت به نام آن خدای پاک سبحان که ازخاک آفرید اینگونه انسان سرآغاز گفتارنام خداست که رحمتگر ومهربان، خلق راست بنیاد سخن به نام حق، نه کزهرچه به است نام حق به به نام آنکه درماگفتن آموخت به انسان، درمعنی سفتن آموخت ای همه هستی زتوپیداشده خاک ضعیف ازتوتواناشده به نام آنکه هستی،نام ازاویافت فلک جنبش

خداوند خالق تمام موجودات است. یکی از صفات خدا، ” رزاق ” می باشد یعنی ” بسیار روزی دهنده . خداوند روزیِ تمام مخلوقاتش را میدهد، چه مخلوق خطاکار باشد چه درستکار، و این از رحمانیت و فضل او سرچشمه می گیرد. خداوند جهان را آفرید و انسان را هم همینطور. به انسان فرصت زندگی کردن داد تا در این جهان عظیم، با تلاش و تکاپوی خود، زیبا زندگی کند و برای جهان دیگرش که جاودان و همیشگی است، توشه هایی از معنویت و اخلاص جمع کند.